Introductie: Ik geef de pen door aan....

Met veel plezier blazen we dit schaatsseizoen nieuw leven in een bekende rubriek: 'Ik geef de pen door aan'. Deze rubriek is eerder gedaan en nu pakken we de traditie weer op. We zetten iemand in de schijnwerpers die een bijdrage levert aan onze club. Degene die de pen ontvangt, deelt zijn of haar verhaal, ervaringen en misschien wel een blik achter de schermen van hun schaatsreis. Daarna geven ze de pen door aan iemand anders, zodat we elkaar binnen de club steeds beter leren kennen!

We beginnen dit seizoen met niemand minder dan Riemke Binnema, die als eerste de pen heeft ontvangen.

Ik geef de pen aan Riemke:

Even voorstellen; mijn naam is Riemke Binnema, 47 jaar, getrouwd met Herman, moeder van drie kinderen, woonachtig op een akkerbouwbedrijf te St Anne, werkzaam als pacemaker-/ICD-technicus in de Tjongerschans en als ik vrij ben mag ik graag wat sporten en 'omrommelen' in en om de boerderij. 

Ik ben in de ijshal te vinden op de zaterdagmiddag, waar ik de jeugd op de binnenbaan les geef, en op maandagavond, wanneer ik zelf training krijg van Douwe. Zolang de Ferwerter Iisclub bestaat, ben ik al lid (met een korte time-out in mijn studententijd). Ik heb het schaatsen m.n. geleerd van Ids Willemsma en Jacob Heslinga in de '(k)oude' ijshal. De uitspraken 'krûp 'm yn de kont' en 'simmers it beslag meitsje om de cake 's winters te bakken' zijn van hen afkomstig. in de oude ijshal ben ik ook begonnen met het les geven op de binnenbaan en hielp ik bij het tijdrijden en de Chocomelcup. Dik ingepakt met skibroek, dikke jas en bodywarmer van de club aan, zat ik samen met collega-trainer, handgeklokte tijden te noteren. Koud en knus tegelijk (dat mis ik nog wel eens in de nieuwe 11SH). Naast het schaatsen in de winter, hadden we zomertraining op het sportveld, met lange sessies diepzitten en schaatssprongen. En als afsluiter van het zomerseizoen gingen we naar Ameland op trainingskamp, met de welbekende thee-run, nachtelijke bosspelletjes en Ribbel Stibbel. Eest als lid, later als clubleiding. Allemaal mooie herinneringen, teveel om hier op te noemen. 

Als trainer vind ik het belangrijk dat de kinderen plezier hebben in het schaatsen en dat ze enige vooruitgang boeken in snelheid en/of techniek (meestal gaan beide dingen samen). Ik probeer iedere les een gevarieerd programma te geven met oefeningen en af te sluiten met een spel (zelf bedacht of goed gejat van internet). Daarbij hoop ik zoveel mogelijk iedere rijder op zijn eigen wijze te benaderen/ aan te pakken. De interactie met de rijders vind ik nog steeds erg leuk en zolang blijf ik nog met veel plezier betrokken bij de club.

De pen wordt doorgegeven aan Danieke Stavleu, die het volgende stukje mag schrijven. We kijken ernaar uit om haar verhaal te lezen!